De halve marathon van Egmond wordt voor vele hardlopers gezien als dé winterklassieker. ‘De Hel van het Noorden’, zoals deze loop liefkozend ook wel wordt genoemd. Hoewel ik afgelopen winter weinig heb getraind stond ik deze editie toch weer aan de start. Vooral vanwege het feit dat ik over een krappe 6 maanden meedoe met de Arctic marathon. Een trainingsloop in barre omstandigheden kan ik wel gebruiken. En barre omstandigheden; dat kan je wel aan de Egmond Halve Marathon overlaten!

Het was inmiddels de 6e keer dat ik aan deze loop meedeed. Wat dat betreft stond mij niets nieuws te wachten. Toch is het altijd maar weer afwachten hoe het uitpakt tijdens de loop. Ik had als doel gesteld om een tijd onder de 01:58 te lopen; dat zou dan betekenen dat ik een PR zou lopen. Hoewel ik besefte dat ik weinig had gelopen afgelopen maanden, zou deze tijd er in theorie in moeten zitten. Alles moet dan wel kloppen en goed gaan natuurlijk.

Aangekomen in Alkmaar om te parkeren viel mij al op hoe enorm druk het was. Sinds mijn eerste deelname in 2008 heb ik deze loop zien uitgroeien van een loop voor de ‘echte die-hards’ tot een loop ontdekt door de hardloop-massa. Ik was echter ruim op tijd en had geen haast. Ruim op tijd kwam ik aan bij de sporthallen in Egmond zodat ik zelfs mijn benen nog even kon laten masseren. Gewoon even lekker en daarnaast: een goede voorbereiding is het halve werk . Ook ben ik nog even langs de stand geweest van de Arctic Marathon om de organisatie van dit evenement even gedag te zeggen. Vervolgens was het tijd om mij om te kleden. Het zag er naar uit dat het droog zou blijven dus een regenjack was niet nodig. Eenmaal omgekleed liep ik rustig richting de start.

Eenmaal in het startvak duurde het nog ongeveer 10 minuutjes voordat de loop begon. Ik was blij dat ik een vuilniszak mee had genomen zodat ik nog een beetje warm kon blijven. Het waaide namelijk behoorlijk. Ik nam nog even een gelletje en deed m’n warming up, totdat het startvak open ging en het tijd was om te strijden tegen de elementen.

Bij de start liep ik lekker weg en kon ik lekker mijn beoogde tempo oppakken. Je loopt echter al redelijk snel het strand op en daar kwam ik er achter dat ik het niet vol ging houden om mijn gewenste tempo te blijven lopen. De wind stond namelijk vol tegen en het was lastig om een groepje lopers te vinden waar ik in mee kon lopen. Ik liep van groep naar groep waardoor ik stukken vol de wind van voren kreeg. Op zoek naar beschutting liep ik het strand over, snakkend naar de strandopgang richting de duinen.

Na 7 kilometer kwam dit punt dan ook gelukkig. De strandopgang is altijd pittig maar kwam als geroepen na 7 kilometer vol met tegenwind te hebben gelopen. Eenmaal de bult zand over richting de duinen kon ik beginnen aan een inhaalrace; de verloren tijd weer goed maken. Dit leek ook aardig te gaan lukken; al snel zat ik op een gemiddeld tempo richting de 05:30 op de kilometer, hiermee dus weer ingelopen wat ik op het strand had verloren. Maar toen gebeurde het: ik kreeg kramp in mijn maag. Eerst dacht ik nog dat het wat lucht was, daar ik in de ochtend nog 2x goed naar het toilet ben geweest. De kramp bleef echter aanhouden. Na 13 kilometer kon ik niet anders dan even een Dixie opzoeken. Gigantisch balen omdat dit gewoon tijd kost, maar doorlopen was geen optie.

De tijd die ik doorbracht op de Dixie leek een eeuwigheid maar zal hooguit een minuutje of 2 hebben geduurd. De kramp was echter weg dus opgelucht begon ik weer te lopen. Ik kon mijn doel echter wel uit mijn hoofd zetten. Het lukte me weliswaar wel om weer in te lopen op mijn tijd maar een finish onder de 01:58 kon ik wel uit mijn hoofd zetten. Vanaf 18 kilometer begonnen mijn benen ook nog eens vol te lopen waardoor ik het al heel wat vond als ik een beetje onder de 02:05 zou kunnen finishen.

Egmond bewaart het beste altijd voor het laatste: De Bloedweg. Deze legendarische klim is berucht onder de hardlopers en ook deze keer was het weer een uitdaging om al hardlopend weer boven te komen. Maar het lukte. Vervolgens nog een paar bochten in het centrum van Egmond alvorens ik in een tijd van 02:03:24 over de eindstreep ging.

Zo zie je maar weer: de Egmond Halve Marathon dient nimmer onderschat te worden. Ik baalde natuurlijk dat het niet gelukt was om mijn doel te behalen. Aan de andere kant is het zeker niet mijn slechtste tijd die ik hier gelopen heb, zeker niet als ik kijk naar mijn voorbereidingen. Haal daar mijn tijd op de Dixie nog even vanaf en ik heb eigenlijk niets te klagen. Een mooi doel voor volgend jaar: goed voorbereid aan de start van de Egmond Halve Marathon komen en eens een keer een mooie tijd neerzetten!

De statistieken:

Afstand: 21.3 km (21.1 km gecorrigeerd)
Duur: 02:03:26 (02:03:24 officiële uitslag)
Bewogen duur: 02:00:23
Gemiddelde snelheid: 10.3 km/u
Gemiddelde bewegingssnelheid: 10.6 km/u
Maximum snelheid: 13.1 km/u
Hoogte winst/verlies: 106m / 104m
Gemiddelde cadans: 150 spm
Hoogste cadans: 164 spm
Gemiddelde hartslag: 166 bpm
Hoogste hartslag: 181 bpm

Official timing by:

#StravaProveIt:

Vond je dit verslag leuk om te lezen? Praat mee in de reacties hieronder en deel dit verslag via een van onderstaande links. Op de hoogte blijven van mijn activiteiten? Like dan mijn Facebook-pagina.