Vorig jaar deed ik mee met de Halve Marathon Driedaagse. De laatste dag ging het mis omdat mijn vrouw deze dag in het ziekenhuis terecht kwam. Uiteindelijk heb ik de wedstrijd wel af kunnen maken, waarna ik de beker had opgedragen aan mijn vrouw. Het leek me dan ook bijzonder om ook dit jaar met deze wedstrijd mee te doen. De eerste dag van de wedstrijd, 4 juli 2017, valt precies samen met de dag waarop het 100 dagen geleden is dat mijn vrouw is gestorven.

Nog even samenvattend: de Halve Marathon Driedaagse is een serie van 3 wedstrijden verdeeld over (je raadt het al) 3 dagen. Elke wedstrijd heeft een afstand van respectievelijk 6, 7 en 8 kilometer; bij elkaar opgeteld is dit gelijk aan een halve marathon. De tijden van de losse wedstrijden worden na de derde dag bij elkaar opgeteld en dat is dan ook de eindtijd welke telt voor het eindklassement.

Ik weet nog van vorig jaar dat ik graag een totale eindtijd van onder de 1:53:00 had willen lopen, zodat ik daarmee sneller was dan mijn PR op de halve marathon. Echter weet ik ook nog wel dat het parcours zwaarder was dan ik dacht. Ik maakte me voor dit jaar dan ook geen illusies al was het natuurlijk wel stiekem een uitdaging om elke dagloop (iets) sneller te doen dan vorig jaar.

Het verslag:

Dag 1, 6km strandloop:

De eerste dag begon met een loop van 6 kilometer. Niet de meest afschrikwekkende afstand uit mijn carrière maar ik wist van vorig jaar nog wel dat dit een pittige loop was. Ik was op tijd met de auto richting het strand vertrokken zodat ik mij op m’n gemak kon inschrijven voor de Driedaagse. Het viel me meteen op dat het rustiger was dan vorig jaar. Erg jammer, want dit is echt een heel erg leuk en laagdrempelig evenement. Het was mooi weer; warm met een zacht windje. Na alle inschrijvingen gedaan te hebben was het wachten totdat we van start konden gaan. Samen met Raymond heb ik nog even een korte warming-up gedaan, alvorens we aan de loop begonnen.

Om 19:30 was het dan zover. Ik had geleerd van vorig jaar dat ik me niet op moet blazen tijdens deze loop. Niet te hard van stapel op het strand. De strandopgang gedoceerd oplopen en wat tijd terugpakken in de duinen terug. Dan weer de duinopgang niet te hard oplopen om dan weer over het strand het volgende 2 rondjes te doen. Klikt makkelijk, is het in theorie ook. Het startschot klonk en de groep was vertrokken. Het strand was smal zodat we dicht bij het water moesten lopen om een beetje knappe ondergrond te hebben. So far so good. Totdat we de strandopgang bereikten. Wat was dit zwaar zeg. Het zand was ontzettend mul waardoor er bijna niet doorheen te komen was. Krachten sparen, rustig omhoog en tijdens de loop over het asfalt door de duinen weer herstellen. Deze tactiek werkte, al was het gewoon een pittige loop. Ook de duinopgang was pittig, al wist ik van binnen dat ik niet zo moest zeuren. Ik ga de Red Bull 400 doen immers, dus klimmen zou ik. Het tweede rondje ging ook wel prima al probeerde ik niet eens meer om de strandopgang rennend te doen. Lopend ging bijna net zo snel en het kostte me minder energie. Ook het derde rondje ging relatief voorspoedig. In een officiële tijd van 32:16 kwam ik uiteindelijk over de finish. Vorig jaar was dit een tijd van 33:30, dus dat is toch een kleine verbetering ten aanzien van vorig jaar. Tot zover missie geslaagd dus.

Dag 2, 7km wegloop:

De tweede dag stond er een wegloop op het programma. Dit was van de drie dagen de gemakkelijkste dag. De vermoeidheid  van is dan nog niet zo erg als op dag 3 en het parcours is goed te doen. Het weer was weer erg goed; het zonnetje scheen zelfs nog volop. Tot mijn verbazing waren er een aantal supporters voor mij naar het strand toegekomen, wat natuurlijk altijd heel erg leuk is. Na weer even een korte warming up was ik klaar voor de start.

Nadat het startschot klonk liepen we met de groep richting de duinopgang om zo naar de afvaltwegen binnen de duinen te lopen. Het parcours is erg heuvelachtig; vals plat, klimmetjes en afdalen wisselen elkaar af. Hierbij verlies je wat tempo en win je weer wat tempo terug. Omdat je een soort lus loopt heb je tijdens de heenweg wat meer last van de klimmetjes en is het op de terugweg weer wat meer dalen. Ondanks dat ik het allemaal niet kado kreeg natuurlijk voelde de benen redelijk goed en liep ik een redelijk tempo mijn rondje. Het begint inmiddels een traditie te worden dat wanneer Raymond is gefinished hij een stukje terugloopt om samen met mij het laatste stuk richting de finish mee te lopen. Dat deed hij vorig jaar, dat deed hij gister en zo dus ook vandaag. Onder gejuich van mijn supporters maakte ik nog even een korte eindsprint het strand op naar de finish. In een officiële eindtijd van 36:28 zat ook deze loop er weer op. Bijna 2 minuten sneller dan vorig jaar, toen ik nog een 38:22 liep op dag 2. Alle reden om content te zijn dus.

Bianca, Nikita en Renee; thanx voor de support. Op naar dag 3.

Dag 3, 8km crossloop:

De derde dag beloofde de zwaarste dag te worden. Zowel fysiek als emotioneel. De vermoeidheid van de vorige 2 dagen was inmiddels goed te voelen. Het parcours was ook de pittigste van de drie; duinen, bos en strand volgen elkaar op met hier en daar pittige klimmetjes. Het was vorig jaar tijdens de derde dag dat mijn vrouw in het ziekenhuis kwam te liggen. Zij kwam er toen dezelfde dag nog uit zodat ik last minute alsnog de Driedaagse kon afmaken. Met mijn vrouw in gedachten liep ik toen de crossloop. Dit jaar zal dit niet veel anders zijn. Toch voelde het allemaal heel erg dubbel. Zelfs de hemel huilde een beetje mee, want het mooie weer had plaatsgemaakt voor wolken en af en toe een druilerig regenbuitje. Hierdoor koelde het iets af, al was het nog wel steeds erg warm.

Waar ik vorig jaar wegens de omstandigheden ruim 6 minuten te laat kwam was ik vandaag weer mooi op tijd. Het startschot klonk weer om 19:30 en de groep liep voor de laatste keer richting de duinen en het bos. Ik merkte dat de emoties me toch enigszins parten speelde want het lopen ging gevoelsmatig minder lekker dan de dagen ervoor. Het lukte me wat minder om lekker in mijn flow te komen. Voor mijn gevoel liep ik een beetje opgejaagd. Desondanks was het parcours weer prachtig. Het blijft heerlijk om door het bos te lopen. De karakteristieke geuren die vrijkomen na een regenbui zijn heerlijk en onder het bladerdek is het lekker koel. Vanuit het bos liep ik richting de duinen waar ditmaal over de smalle schelpenpaadjes werd gelopen in plaats van over het asfalt. Hoewel ik ongeveer wist op welk punt we richting het strand moesten lopen leek dit verder dan het in mijn gedachten was. Eenmaal op dat punt aangekomen moest ik een hoge duin overklimmen om vanuit daar het strand op te lopen. Het strand zelf was weer erg smal waardoor ik weer dicht bij het water moest lopen om een beetje harde ondergrond te behouden. Na enkele golfjes over mijn voeten te hebben gehad liep ik met natte schoenen over het strand richting de inmiddels beruchte strandopgang. Nog één keer die zware klim, nog één keer richting de duinen. Beelden van vorig jaar schoten bij me naar binnen. Zo goed als het toen allemaal voelde zo dubbel voelt het nu. In de verte was een regenboog te zien. Een regenboog die tegen me zei: ‘kom op, het laatste stukje’. Ik deed de trouwring van mijn vrouw, die ik altijd om mijn nek draag, om mijn wijsvinger en liep door de duinen richting de finish. In een tijd van 48:55 finishte ik de derde dag. Vorig jaar was mijn officiële eindtijd 59:52. Trek hier de 6 minuten vanaf die ik toen te laat was en dan kom ik op 53:00. Toch weer een aanzienlijke verbetering. Nice.

Ook dit jaar kregen we weer een prachtige beker overhandigd. Een beker die ik wederom opdraag aan mijn vrouw. Ze was er toch een beetje bij vandaag en ik hoop dat ze dat bij elke uitdaging zal doen. Met een eindtijd van 1:57:39 heb ik de Halve Marathon Driedaagse onder de 2 uur gelopen. Op naar volgend jaar want dit is gewoon een hele leuke loop om te doen!

Statistieken dag 1: (6km strandloop)

Afstand: 5,62km
Duur: 00:32:15
Bewogen duur: 00:32:13
Tempo: 5:44 min/km
Bewogen tempo: 05:44 min/km
Gemiddelde snelheid: 10.5 km/u
Gemiddelde bewegingsnelheid: 10,5 km/u
Maximum snelheid: 17,5 km/u
Hoogte winst/verlies: 62m/50m
Gemiddelde cadans: 149 stappen per minuut
Hoogste cadans: 174 stappen per minuut
Gemiddelde hartslag: 183 bpm
Hoogste hartslag: 195 bpm

Officiële tijd SV Noordkop: 32:16, 41e van de 58.

Statistieken dag 2 (7km wegloop):

Afstand: 7,08km
Duur: 00:36:26
Bewogen duur: 00:36:24
Tempo: 05:09 min/km
Bewogen tempo: 05:09 min/km
Gemiddelde snelheid: 11,6 km/u
Gemiddelde bewegingsnelheid: 11,7 km/u
Maximum snelheid: 17,9 km/u
Hoogte winst/verlies: 53m/47m
Gemiddelde cadans: 155 stappen per minuut
Hoogste cadans: 186 stappen per minuut
Gemiddelde hartslag: 179 bpm
Hoogste hartslag: 195 bpm

Officiële tijd SV Noordkop: 36:28, 39e van de 63.
Stand na de 2e dag: 1:08:44

Statistieken dag 3 (8km crossloop):

Afstand: 8,41km
Duur: 00:48:58
Bewogen duur: 00:48:58
Tempo: 05:50 min/km
Bewogen tempo: 05:49 min/km
Gemiddelde snelheid: 10,3 km/u
Gemiddelde bewegingsnelheid: 10,3 km/u
Maximum snelheid: 14,7 km/u
Hoogte winst/verlies: 63m/66m
Gemiddelde cadans: 150 stappen per minuut
Hoogste cadans: 176 stappen per minuut
Gemiddelde hartslag: 177 bpm
Hoogste hartslag: 190 bpm

Officiële tijd SV Noordkop: 48:55, 49e van de 67.
Eindtijd na 3e dag: 1:57:39
Officiële tijd SV Noordkop: 1:57:39, 32e van 44.

Official timing by:

#StravaProveIt:

Foto’s:

Foto’s gemaakt door s.v. Noordkop atletiek, Arnold Czech, Kees Aerts,  B. vd L. en mijzelf.

Vond je dit verslag leuk om te lezen? Praat mee in de reacties hieronder en deel dit verslag via een van onderstaande links. Op de hoogte blijven van mijn activiteiten? Like dan mijn Facebook-pagina.